اموزش کیوکوشین کاراته
کیوکوشین خوزستان
نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 23 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |
 

به طور کلی هر چه سن بالاتر می رود برای رسیدن به سطح مطلوب قابلیت ارتجاعی بدن، می بایست زمان بیشتری را صرف کرد. خوشبختانه هر چه بر سن افزایش می یابد، انسان صبورتر می شود.

آقای M.Alter که یک کارشناس برجسته است، کم شدن انعطاف پذیری بدن در اثر بالا رفتن سن را ناشی از تغییراتی می داند که در بافت های رابط و پیوندی رخ می دهد.

هم چنان که سن بالاتر می رود، بدن به تدریج مقداری از آب خود را از دست می دهد.

اعتقاد بر این است که (کشش و انبساط بدن، اعصاب را جهت تولید یا حفظ چربی بین فیبرها و بافت های پیوندی تحریک می کند، بنابراین مانع ایجاد چسبندگی می گردد.)

از این رو، با تمرین و ورزش می توان تا حدی، کمبود انعطاف پذیری که در روند پیری اتفاق می افتد را به تاخیر انداخت.

علاوه بر آن آقای M.Alter اظهار می دارد که ایجاد برخی از تغییرات فیزیکی که به افزایش سن مربوط می شود، به شرح زیر است:

۱. افزایش میزان رسوبات کلسیم، چسبندگی ها و رابط های متقاطع در بدن.

۲. افزایش سطح تجزیه (خرد شدگی) و کم آبی.

۳. تغییر در ساختار شیمیایی نسوج و بافت ها.

۴. افت (نرمی) به دلیل جایگزینی فیبرهای ماهیچه با فیبرهای کلاژن و چربی دار.

. . . . .

این بدان معنا نیست که اگر شما مسن هستید یا بدنتان غیر قابل انعطاف است، پس رسیدن به انعطاف پذیری را دور از دسترس بدانید و دست از تلاش بردارید یا تسلیم شوید.

بلکه منظور این است که وقتی شما می کوشید تا انعطاف پذیریتان را افزایش دهید، می بایست سخت تر، دقیق تر و برای مدت زمان بیشتری تمرین کنید. در هر سنی می توان قدرت بافت های ماهیچه ای و کشش بافت های پیوندی یا رابط را افزایش داد.

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 23 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

http://www.khavaranshop.com/قوی کردن ضربه دست به شیوه سربازان روسیه                                          پاول تساتسولین ، مربی سابق تعلیمات نظامی نیروی ویژه اتحاد جماهیر شوروی ، هم اکنون متخصص مشهور قدرت و انعطاف پذیری می باشد که بیش از دهها کتاب و دی وی دی به نام او به بازار آمده است . در مقاله زیر او  توضیح می دهد که چرا قدرت همانند زور بازو یک مهارت است . پیش از آنکه نکات مورد نظر را برای شما بگوییم ابتدا فن زیر را امتحان کنید :...........http://www.khavaranshop.com/



ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 23 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

http://www.khavaranshop.com/تمرین با وزنه کیوکوشین

با عرض سلام خدمت تمامی دوستان ورزشکار یک برنامه تمرین با وزنه جهت دوستان رزمی کار نوشته ام که امیدوارم مورد استفاده قرار گیرد .

در این برنامه باید پایین ترین توان خود را برای انتخاب وزنه در نظر بگیرید تا بتوانید بالاترین تکرار را انجام دهید.یعنی اگر توان شما در زدن وزنه پرس سینه ۱۰۰ کیلو گرم است شما باید با وزنه ۳۰کلیو گرمی را در سه ست ۲۰ بار تکرار کنید .یعنی تکرار را با وزنه ثابت باید انجام دهید.

حرکات با وزنه در رشته های رزمی استقامتی است.و باید با سرعت بالا و بدون استراحت در هر ست انجام شود .

۱- ابتدا گرم کردن ِحرکات جنبشی ِ حرکات چرخشی ِ حرکات کششی 

۲ - بارفیکس دست باز                                   ۳ ست  در حد توان تکرار

۳ - بارفیکس دست جمع برعکس                    ۳ ست  در حد توان تکرار

۴ - شنا سئودی                                             ۳ ست  در حد توان تکرار         

۵ - پرس سینه هالتر                                       ۳ ست      ۱۵ یا ۲۰                       

۶ - جلو بازو هالتر                                             ۳ ست      ۱۵ یا ۲۰                          

۷ - جلو بازو با دمبل ( یکی در میان )                 ۳ ست      ۱۵ یا ۱۲                                         

۸ - پشت بازو تک با دمبل جفت دست (پشت گردن نشته)          ۳ ست      ۱۵ یا ۲۰                   

۹ - سرشانه هالتر پشت گردن                           ۳ ست      ۱۵ یا ۲۰            

۱۰ - سرشانه هالتر جلو  گردن                          ۳ ست      ۱۵ یا ۲۰                         

۱۱ - اسکوات با دمبل ( جهشی) حالت نیم خیز و روی پنجه پا    ۳ ست      ۱۵ یا ۲۰    

۱۲ - مچ ساعد و ساق پا و شکم به دلخواه و با تکرارهای بالا و با وزنه سب    ۳ ست  به دلخواه

یک توضیح در مورد توان شما :

(اگر رکود شما در حرکت پرس سینه ۱۰۰ کیلوگرم باشد و یک بار آن ۱۰۰ کیلوگرم را بلند کنید ۱۰۰٪ توان شما میباشد پس بهتر است . ۳۵٪ توان خود را که در این برنامه که وزنه ۳۵ کیلوگرمی است بکار گیرید تا بهترین جواب و کارایی را برای شما در این دوره زمانی کار با وزنه برای رشته کیوکوشین کسب کنید این برنامه میبایست یک ماه قبل از مسابقات قطع شود) .

به امید آرزوی موفقیت برای همه شما عزیزان

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 21 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

تمرین هایی برای تقویت تنه و شکم

انجام بی خطر و موثر تمرینات برای تقویت عضلات شکم و تنه، نیاز به هماهنگی مناسب و پیشرفت از یک نوع ورزش به دیگری دارد به طوری که این تمرینات با بدن شما و میزان تناسب اندام تان تطبیق داشته باشد....
اگر برای مدتی طولانی از لحاظ جسمی فعال نبوده اید یا دچار مشکلات کمر و پشت یا بیماری های پزشکی دیگر هستید، پیش از انجام این برنامه های ورزشی بهتر است با پزشک تان مشورت کنید.
اولین قدم برای شروع ورزش های تقویت عضلات شکم و تنه، آموختن «سفت کردن» عضلات شکم است. برای این کار در حال نشسته، ایستاده یا درازکش، به آرامی اما با قوت عضلات شکمی تان را سفت کنید و ناف تان را به سمت پشت بکشید. استخوان دنبالچه (در انتهای ستون فقرات) باید اندکی جلو بیاید؛ گویی می خواهید آماده شوید تا ضربه ای به شکمتان وارد شود. در حالی که به طور طبیعی نفس می کشید، این وضعیت را برای ۱۰ ثانیه حفظ کنید. هنگامی که به اندازه کافی این حرکت را انجام دادید، می توانید به انجام سایر ورزش های تقویت کننده عضلات شکم و تنه بپردازید، چه تمرین هایی که روی یک سطح پایدار (کف زمین یا تشک ورزشی) انجام می شوند و چه آنهایی روی یک سطح ناپایدار، مانند یک توپ ورزشی انجام می گیرند.
نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که با انجام ورزش های شکم و تنه «نمی توانید از شر چربی های شکمی تان خلاص شوید» برای این کار باید به رژیم غذایی و انجام ورزش های هوازی برای سوزاندن کالری ها روی آورید.
در هر حال، داشتن عضلات شکم و تنه قوی به سلامت بدن شما و محافظت از ستون فقرات کمک می کند.

۱) حرکت دوچرخه

بهترین حرکت برای تقویت عضلات راست شکمی (که در میان شکم قرار دارند) و عضلات مایل شکمی ( که در کمر قرار می گیرند) است. برای انجام این حرکت به پشت روی زمین دراز بکشید و کمرتان را به زمین بفشارید. دست هایتان را در کنار سرتان قرار دهید. زانوان تان را تا ۴۵ درجه خم کنید و به آهستگی حرکت پدال دوچرخه را انجام دهید.
آرنج چپتان را به زانوی راستتان تماس دهید، بعد آرنج راستتان را به زانوی چپتان تماس دهید. در طول تمرین تنفس تان را به طور منظم و با آرامش انجام دهید. برای انجام حرکت دوچرخه این گونه عمل کنید:
به پشت دراز بکشید و انگشتان را در پشت سرتان قلاب کنید. زانوهایتان را به سمت قفسه سینه تان بیاورید و تیغه های شانه را بدون کشیدن گردن از زمین بلند کنید. ساق پای چپتان را به طور مستقیم نگه دارید، در حالی که به طور همزمان بخش بالایی بدن را به سمت راست می چرخانید و آرنج چپتان را به سمت راست زانوی راست ببرید. بعد پهلو هایتان را عوض کنید و آرنج راستتان را به سمت زانوی چپتان ببرید.
حرکت «پازدن» را با جابه جا کردن پهلوهایتان برای ۱۲ تا ۱۶ بار تکرار کنید.

۲) دراز و نشست ساده

به روی پشت دراز بکشید، به طوری که زانوهایتان خم شده باشد و پاهایتان به صورت صاف روی زمین قرار داشته باشد. نوک انگشتان تان را پشت سرتان بگذارید. عضلات شکمتان را سفت کنید؛ بعد بخش بالایی بدن را به جلو خم کنید، به طوری که تیغه های شانه از کف زمین جدا شود. برای یک تا دو ثانیه در این حالت بمانید. به آهستگی تنه تان را به عقب بیاورید، به طوری که در نیمه راه تماس با زمین قرار گیرد؛ بعد حرکت را از اول تکرار کنید. ۱۲ تا ۱۶ بار دراز و نشست را تکرار کنید. دراز و نشست را با سرعت بیش از حد انجام ندهید.
این حرکت برای تقویت عضلات راست شکمی (عضلات درازی که در بخش پایینی قفسه سینه) است.

۳) دراز و نشست روی توپ

توپ ورزشی یک ابزار عالی برای تقویت عضلات شکم و سومین حرکت موثر برای تقویت عضلات راست شکمی است. آنچه این حرکت را اندکی موثرتر از دراز و نشست روی زمین می کند این است که در دراز و نشست روی زمین ساق های پا اغلب دخیل هستند اما در دراز و نشست روی توپ عضلات شکم کار بیشتری انجام می دهند.
برای انجام این ورزش روی توپ دراز بکشید و توپ را زیر کمر خود قرار دهید.
بازوهای خود را روی سینه تان به صورت ضربدری بگذارید یا آنها را پشت سرتان قرار دهید.
عضلات شکمی تان را منقبض کنید تا پشت تان از روی توپ بلند شود و کف قفسه سینه تان را به سمت لگن تان ببرید

۴) دراز و نشست معکوس

روی زمین دراز بکشید و دست هایتان را روی زمین یا پشت سرتان قرار دهید. زانوهایتان را به سمت قفسه سینه بیاورید تا حدی که زاویه ۹۰ درجه پیدا کنند و پنجه پاها چسبیده در کنار هم یا به صورت ضربدری قرار دهید. عضلات شکمتان را منقبض کنید تا مفاصل لگن خم شوند و ساق پاهایتان را به سمت سقف ببرید. پاهایتان را پایین بیاورید و ۱۲ تا ۱۶ بار این حرکت را تکرار کنید. در حین انجام تمرین سعی کنید از عضلات شکمتان نه از تاب دادن پاهایتان برای بالا بردن لگن استفاده کنید.
این حرکت هم برای تقویت عضلات راست شکمی است.

۵) دراز و نشست با بازوهای کشیده

این نوع دراز و نشست اندکی نسبت به دو نوع قبلی مشکل تر است. این حرکت بر بخش بالایی شکم متمرکز است.
به پشت روی تشک دراز بکشید و بازوهایتان را پشت سرتان به طور مستقیم باز کنید در حالی که دست ها به هم قفل شده اند و بازو ها را نزدیک گوش ها نگه می دارند. عضلات شکم را منقبض کنید و تیغه های شانه را از روی زمین بلند کنید. در حین این حرکت بازوها را راست نگه دارید و از فشار آوردن روی گردن خودداری کنید. اگر در گردن احساس درد می کنید، این حرکت را با قرار دادن یک دست پشت سر و کشیده نگهداشتن بازوی دیگر انجام دهید. به پایین باز گردید و این حرکت را ۱۲ تا ۱۶ بار تکرار کنید.

۶) دراز و نشست با پاهای عمودی

دراز و نشست با پاهای عمودی یک حرکت موثر دیگر برای تقویت عضلات راست و مایل شکمی است.
به پشت دراز بکشید و پاهایتان را به طور مستقیم باز کنید در حالی که زانوهایتان یکدیگر را قطع می کنند. می توانید برای حمایت دست هایتان را پشت سرتان بگذارید. عضلات شکمی تان را منقبض کنید و قفسه سینه تان را به سمت پاهایتان ببرید. پاهایتان را در موقعیت ثابتی نگه دارید و تصور کنید در اوج این حرکت ناف تان را به سمت ستون فقرات تان می برید. این حرکت را ۱۲ تا ۱۶ بار تکرار کنید.

۷) شنا رفتن روی آرنج و پنجه پا

شنا رفتن راه خوبی برای افزایش استقامت در شکم و کمر و نیز پایدار کردن عضلات است.
به صورت، روی تشک قرار بگیرید و روی ساعد هایتان تکیه کنید و کف دست تان را به طور صاف روی زمین بگذارید. روی زمین فشار دهید و روی پنجه های پایتان بلند شوید و روی آرنج هایتان تکیه کنید.
کمرتان را صاف در امتداد خط مستقیمی که از سر تا پاشنه ها است نگه دارید.
لگن تان را خم کنید و عضلات شکمی تان را منقبض کنید تا پشت تان در خط مستقیمی قرار گیرد.
برای ۲۰ تا ۶۰ ثانیه در این حالت بمانید و ۳ تا ۵ بار این حرکت را تکرار کنید.

۸) دراز و نشست با پاهای کاملا عمودی

در دراز و نشست با پاهای کاملا عمودی شما عضلات شکمی تان را با درگیر کردن بخش های بالایی و پایینی بدن به شدت به کار می اندازید. برای انجام این حرکت به پشت دراز بکشید و پاهایتان را در حالت کشیده و روبه سقف نگه دارید. دست هایتان را پشت سرتان قرار دهید و به آرامی آن را در دست بگیرید، عضلات شکمی تان را منقبض کنید و تیغه شانه ها را از زمین بلند کنید. همزمان پاشنه هایتان را به سمت سقف فشار دهید و بدن تان را به شکل U درآورید. بدن تان را پایین بیاورید و این حرکت را ۱۲ تا ۱۶ بار تکرار کنید.

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 21 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

ورزش برای انعطاف پذیری

ورزش های انعطاف پذیری به آرامی عضلات را تحت کشش قرار می دهند و دراز می کنند و مفاصل را در دامنه حرکتی که برای شما راحت است نباید احساس درد کنید اما احساس مقاومت ایجاد می کنند، حرکت می دهند. شما این ورزش ها را هنگامی باید انجام دهید که کمترین احساس درد و سفتی مفصل را دارید؛ مثلا بعد از یک حمام گرم یا در انتهای روز. اگر مسکن می خورید، هنگامی تمرین های کششی را انجام دهید که دارو بیشترین اثر خود را گذاشته است.
شما می توانید با انجام یک تا دو نوبت ورزش در طول یک روز (سه روز در هفته) شروع کنید اما سعی کنید به تدریج میزان ورزش تان را بالا بیرید، به طوری که چند حرکت ورزشی را دست کم یک بار در روز انجام دهید.
۱) کشش داخل ران با زانوهای خم شده، در حالی که کف های پاهای تان به هم چسبیده است، بنشینید. پاشنه پاهای تان را به نزدیک بدن تان بکشید. ساق یا قوزک پای تان را با دست های تان بگیرید، به آهستگی بالاتنه تان را خم کنید و به آرامی با آرنج های تان زانوهای تان را به پایین فشار دهید. ۲۰ تا ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید.
۲) کشش لگن و کمر به پشت دراز بکشید، در حالی که ران های تان در حالت صاف روی زمین قرار دارد. گردن تان را روی زمین بگذارید اما به سمت قفسه سینه تان نگاه کنید. هر دو زانوی تان را خم کنید و آنها را با دست های تان در چنگ بگیرید و زانو را به سمت شانه های تان بکشید. تا جایی که به راحتی می توانید آن را ادامه دهید.
دم و بازدم عمیق انجام دهید. هنگامی که نفس تان را بیرون می دهید، زانوها را به بدن تان نزدیک تر کنید. در حالی که به طور عادی تنفس می کنید، ۲۰ تا ۳۰ ثانیه زانوهای تان را در این حالت نگه دارید.
۳) چرخش دوگانه مفصل لگن به پشت دراز بکشید، در حالی که زانوهای تان خم شده است و کف پاهای تان به طور صاف روی زمین قرار دارد.
شانه های تان را روی زمین قرار دهید، به آرامی زانوی تان را به یک طرف پایین بیاورید و سرتان را به طرف مقابل بچرخانید. ۲۰ تا ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید. زانوهای تان از حالت پایین آمده به یک طرف خارج کنید و این حرکت را در طرف دیگر تکرار کنید.

تمرین های قدرتی

شما با تقویت عضلات تان می توانید از مفاصل مبتلای خودتان حفاظت و پشتیبانی کنید و کارکرد کلی آنها را بهبود بخشید. بی حرکتی به دلیل آرتروز و سالمندی به طور کلی، توده عضلانی را کاهش می دهد و ضعف و تحلیل عضلات بدن را افزایش می دهد.
تمرین های قدرتی شامل انقباض عضلات در مقابل مقاومت است. این مقاومت ممکن است ناشی از وزن خود بدن باشد یا وزنه های متصل به دست یا قوزک پا یا نوارهای کشی ایجادکننده مقاومت.
پزشک شما برحسب وضعیت مفاصل تان و میزان دردتان ورزش های معینی را به شما توصیه خواهد کرد. در این تمرین ها عضلات نباید تا حد خسته شدن به فعالیت وا داشته شوند. به جای ۸ تا ۱۲ حرکتی که به طور معمول برای تمرین های مقاومتی توصیه می شود، در مبتلایان به آرتروز این تمرین ها با چهار تا شش حرکت شروع می شود. اگر دچار درد مفصلی هستید که بیش از یک ساعت پس از ورزش شما طول می کشد، احتمالا در انجام ورزش زیاده روی کرده اید. شما نباید ورزش های قدرتی را بیش از دوبار در هفته انجام دهید.
۴) ایستادن روی صندلی

یک صندلی را به دیوار تکیه دهید. در جلوی صندلی بنشینید، زانوها ی تان خم شده باشد و کف پاهای تان را صاف روی زمین بگذارید. در وضعیت نیمه خمیده به طوری که بازوهای تان متقاطع و دست های تان روی شانه های تان باشد، به پشت صندلی تکیه دهید. در حالی که سرو گردن و کمرتان را صاف نگه داشته اید، بالاتنه تان را به جلو بیاورید و بعد به تدریج از روی صندلی بلند شوید. مدتی در این حالت بمانید. بعد دوباره به آهستگی روی صندلی بنشینید و به وضعیت اولیه خود بازگردید. این حرکت را چهار تا شش بار تکرار کنید. به تدریج تعداد تکرار تمرین را به ۸ تا ۱۲ حرکت برسانید.
۵) باز کردن مفصل لگن در حالی که پشتی صندلی را برای حفظ تعادل در دست گرفته اید، تنه تان را به جلو خم کنید و به آهستگی ران راست تان را به طور مستقیم در پشت سرتان بالا ببرید. تا جایی که می توانید ران را بالا ببرید، بدون اینکه زانو ی تان را خم کنید یا بدن تان به جلو متمایل شود، در این حال بمانید. پس از مدتی وقفه، پای تان را پایین بیاورید و به وضعیت اولیه تان باز گردید. چهار تا شش بار این حرکت را تکرار کنید. بعد با پای چپ تان این حرکت را تکرار کنید. به تدریج تعداد تکرارها را به ۸ تا ۱۲ افزایش دهید. برای افزایش مقاومت، می توانید هنگام بالا بردن پای تان از وزنه های قوزک استفاده کنید.
۶) پل زدن
روی پشت تان روی تشک دراز بکشید، در حالی که زانوهای تان خم شده است و کف پاهای تان صاف روی زمین قرار دارد. کف دست تان را نزدیک لگن تان صاف روی زمین بگذارید. تا جایی که می توانید باسن تان را از زمین بلند کنید و در عین حال کمرتان را صاف نگه دارید و از دست های تان برای حفظ تعادل استفاده کنید. باسن تان را پایین بیاورید اما نه در حدی که به تشک بچسبد و دوباره آن را بالا ببرید. این حرکت را چهار تا شش بار تکرار کنید. به تدریج تعداد حرکات را به ۸ تا ۱۲ برسانید.

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 21 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

نکاتی عالی برای تمرینات فیتنس و کاهش وزن

در زیر به ۱۰ نکته تمرینی عالی برای ارتقاء وضع تناسب اندام و سلامتیتان اشاره می کنیم:

۱) تمرینات کاردیو درکنار تمرینات بدنسازی

اگر لازم است تمرینات کاردیو را همراه با تمرینات بدنسازی انجام دهید، بهتر است تمرینات هوازی و کاردیو را برای بعد تمرینات بدنسازی و وزنه بگذارید. اینکار باعث می شود بعد از اینکه با وزنه ها پروتئین عضلاتتان را تجزیه کردید، با تمرینات هوازی خون را حسابی به عضلاتتان پمپاژ کنید.

۲) تمرین کردن در صبح

یک تحقیق جدید نشان داده است که بعد از یکسال، ۷۵ نفر از کسانیکه صبح ها تمرین می کرده اند بیشتر به برنامه تمرینی و سلامتی خود پایبند مانده اند. درحالیکه این آمار برای کسانیکه عصرها تمرین می کرده اند ۲۵ نفر بود. زود ورزش کردن تحرک و پویایی شما را بیشتر کرده و انرژی بیشتری به شما می بخشد و باعث می شود مثل پایان روز که خسته هستید دیگر بهانه ای برای ورزش نکردن نداشته باشید.

۳) تمرین کردن در خانه

یک تحقیق جدید که در دانشگاه فلوریدا انجام گرفت مشخص کرد که کسانیکه در خانه ورزش می کرده اند وزن بسیار بیشتری نسبت به آنها که در باشگاه تمرین می کردند پایین آوردند. دلیل آن؟ وقتی در خانه تمرین می کنید احتمال بهانه آوردن برای ورزش کمتر می شود. وقتی باشگاه در خانه تان باشد دیگر جای هیچ بهانه ای نمی ماند.

۴) تمرین کردن در فضای باز

هر کاری که در فضای باز انجام دهید عناصر را وارد بازی می کند. باد، کوه و بقیه متغیرها به اضافه تغییر منظره که یکنواختی تمرین را از بین می برد. اینکه فقط به دیوار خیره شوید و تمرین کنید اصلاً جالب نیست. به همین دلیل توصیه می شود که برای تغییر حال و هوا حداقل یک جلسه از برنامه تمرینی هفتگیتان را در خارج از باشگاه یا خانه و در فضای باز انجام دهید.

۵) تردمیل یا دوچرخه ثابت؟http://www.khavaranshop.com/

تردمیل خیلی بهتر است. دستگاه هایی که در حالت ایستاده روی آن تمرین می کنید همیشه کالری بیشتری می سوزاند.

۶) تمرین کاردیو اینتروال یا طولانی و یکنواخت؟

بهترین روش ایجاد اینتروال های زمانبندی شده است که به دنبال آن زمانی را با شدت متوسط ریکاوری کنید. با این روش تمرین یک و نیم برابر کالری بیشتری در همان مدت زمان می سوزانید. علاوه براین، ۷۵ ۱۲۵ کالری بیشتر هم بعد از تمرین می سوزانید. همچنین یادتان باشد که تمرینات هوازی طولانی و با شدت یکنواخت به بالا بردن متابولیسم شما کمک می کند. توصیه ما این است که ۷۵ درصد از مواقع تمریمات اینتروال و در ۲۵ درصد از موراد تمرینات هوازی طولانی با شدت یکنواخت انجام دهید تا هم فایده بیشتری ببرید و هم احتمال آسیبدیدگی را در خودتان کاهش دهید.

۷) یک ست یا سه ست؟

یک ست کافی نیست! توصیه برای آنهایی که تازه شروع کرده اند این است که یک ست انجام دهند و بعد که تمرینات به خوبی برایشان جا افتاد تعداد ست ها را به حداقل ۳ ۲ ست برسانند. در یک تحقیق مشخص شد که افراد باتجربه که ست های بیشتری انجام می دهند درمقایسه با آنها که فقط یک ست انجام می دهند، قدرت بسیار بیشتری به دست آوردند. سه ست بهتر از یک ست است.

۸) تمرینات کششی قبل از تمرین یا بعد از آن؟

تحقیقات نشان می دهد که حرکات کششی به طور موقت سیگنال های عصبی را خاموش می کند که زمان واکنش دهی بدن و قدرت عضلات را پایین می آورد. تحقیقات دیگری هم نشان داده است که انجام تمرینات کششی در قبل از تمرین خطر آسیب دیدگی را کاهش نمی دهد. بهترین زمان برای انجام حرکات کششی درطول تمرینات بدنسازی است. همه حرکات را با ۵ دقیقه گرم کردن عضلات شروع کنید تا انعطاف پذری آنها را بالا ببرید. اینکار گردش خون را در عضلاتتان بیشتر کرده و باعث می شود واکنش پذیری بیشتری داشته باشند. توصیه ما این است که حرکات کششی را بین ست ها یا پس از پایان ست های یک حرکت انجام دهید.

۹) وزنه های آزاد یا دستگاه های بدنسازی؟

بهترین انتخاب وزنه های آزاد است. وزنه های آزاد شما را قوی تر می کند چون ازآنجایی که باید ثبات و تعادل بدنتان را هم حفظ کنید، فشار بیشتری به عضلاتتان وارد می کنند. اگر تازه کار هستید و مربی خصوصی ندارید، بهتر است که با دستگاه های بدنسازی شروع کنید اما با گذشت زمان قوی تر شدن حتماً کارتان را با وزنه های آزاد ادامه دهید. بهترین راهکار برای بالا بردن قدرت بهبود شکل بدن استفاده از دمبل و هالتر و انجام تمریناتی است که در آن از توپ های بدنسازی استفاده می شود یا حرکات در حالت ایستاده یا روی نیمکت انجام می شوند.

۱۰) قهوه یا کربوهیدرات؟

کربوهیدرات بهتر است. بدن شما درست مثل ماشینتان می ماند و برای اینکه خوب کار کند به سوخت خوب هم نیاز دارد. وقتی تمرین می کنید، بدنتان برای ادامه کار نیاز به سوخت دارد. کافئین عضلاتتان را برای استفاده از ذخیره چربی بدن تحریک می کند اما عوارض جانبی زیادی مثل سردرد، تپش قلب و لرزش را به دنبال دارد. خیلی ها هم با مصرف کافئین دچار رفلکس اسید می شوند و این یعنی بدنشان با کافئین سازگاری ندارد. قبل از تمرین کربوهیدرات خوب و کیفیت بخورید تا انرژیتان را تامین کند و حتماً پس از تمرین هم دوباره به بدنتان سوخت رسانی کنید.
اگر این ۱۰ نکته تمرینی را رعایت کنید، مطمئن باشید به سطح بسیار بالاتری از تناسب اندام و سلامتی دست پیدا خواهید کرد.

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 21 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

انواع کشش

 

تعريف
انعطاف پذیری را می توان تحت عنوان دامنه حرکتی مفصل یا گروهی از مفاصل تعریف کرد .

عوامل محدود کننده انعطاف پذیری

  • استخوان سازی
  • توده چربی
  • پوست
  • عضلات و تاندونها
  • اتصال و پیوند بافتها در اطراف مفصل
  • سن
  • جنسیت
  • نوع فعالیت

انواع انعطاف پذیری

انعطاف پذیری ” دینامیک“ یا ” پویا “ که شامل انعطاف بدن در اجرای ضربات پا می شود که با ضربات اولیگی حاصل می شود.
انعطاف پذیری ” استاتیک “ یا ” ایستا “  که همان انعطاف پذیری ساکن مثل باز کردن پا باز 180 است.
در تمرینات انعطاف پذیری تکواندو هردو نوع فوق ، اهمیت دارند ولی برای اجرای ضربات پا ، باید انعطاف پذیری پویایی ورزشکار را بیش از بیش تقویت کرد که پیش نیاز آن تقویت و کار کردن روی انعطاف پذیری ایستا است.

انواع شیوه های کشش عضلات

کشش بالستیک یا تابی و لنگری BALLISTIC TECHNIC (به اصطلاح خودمان همان فنر زدن است)
کشش استاتیک یا ایستا STATIC STRETCHING
کشش PROPRIOCEPTIVE NEUROMUSCULAR FACILITATION (اختصارا PNF)

کشش بالستیک (کشش فعال)

در این روش، از انقباضات متوالی عضلات جهت ایجاد کشش های سریع عضله  استفاده می شود. اگر نیروی تولیدی بوسیله حرکات تند و ناگهانی، بیشتر از کشش عضله باشد ممکن است باعث آسیب دیدگی عضله گردد. انقباضهای متوالی و شدید عضله  که منجر به کشش عضله  می شود، می تواند باعث درد عضلانی شود.
- در اين تكنيك ، انقباظات مكرر عضلات  براي كشش سريع عضلات  به كار مي روند .
-  اين نوع كشش ً براي افراد ساكن و ورزشكاران متحمل صدمات عضلاني توصیه نمی شود .
- اما واقعيت آن است كه در بسياري از مهارت هاي روزانه تکواندو ، كشش بالستيك وجود دارد مثل اجرای ضربه آپ دولیو روی میت. پس جهت آماده سازی ورزشکار برای تمرین ، باید در قسمتی از گرم کردن ، آن  را بگنجانیم.

کشش استاتیک (کششغیر فعال)

کشش غیر فعال عضله (کشش استاتیک)، توسط ایجاد کشش بیشینه و نگه داشتن کشش در یک دوره زمانی صورت می گیرد. (مثل جفت کردن پا و خم شدن روی آن برای 15 ثانیه در حداکثر کشش) این کشش به دلیل کشش کنترل شده،مخصوصا برای افراد آسیب دیده  خطر کمتری دارد.
- مدت كشش بايد بين 15 تا 30 ثانيه باشد و براي هر عضله 3 تا 4 بار بايد تكرار شود.
- تحقيقات نشان می دهد که هر دو كشش بالستيک و استاتيک به يك اندازه موثر مي باشند ( در بهبود دامنه حركتي ) ، ولي كشش استاتيك خطر كمتر دارد چرا كه ميزان در اين روش تحت كنترل است و در افراد مسن و تمرين نكرده بسيار كاربرد دارد.
- بعد از گرم كردن با كشش بالستیک خیلی نرم و سپس کشش استاتيك ،‌در زمان مناسب مي توان كشش بالستيک را اجراء كرد و سرعت و شدت را به طور پيشرونده افزاييش داد.

کشش PNF

در این نوع کشش ، همزمان که عضله تحت کشش است، با نیرویی خارجی آن را منقبض می نماییم. مثلاً در حالت خوابیده روی کمر ، یک پا را تا ایجاد کشش مناسب بالا می آوریم، سپس فرد کمکی همان پا را به سمت ایجاد کشش بیشتر هل می دهد ولی شخص در برابر نیروی آو مقاومت می کند و پا را در جهت عکس هل می دهد.
کشش PNF را روی هر عضله با انقباظ 5 تا 10 ثانیه سه بار تکرار کنید.

ساير فوائد PNF

  • افزايش تعادل، قدرت، توسعه ثبات در مفصل
  • افزايش استقامت و بالا بردن جريان خون
  • بالا رفتن هماهنگي
  • آرامش و ريلكس شدن عضلم

    تعريف
    انعطاف پذیری را می توان تحت عنوان دامنه حرکتی مفصل یا گروهی از مفاصل تعریف کرد .

    عوامل محدود کننده انعطاف پذیری

    • استخوان سازی
    • توده چربی
    • پوست
    • عضلات و تاندونها
    • اتصال و پیوند بافتها در اطراف مفصل
    • سن
    • جنسیت
    • نوع فعالیت

    انواع انعطاف پذیری

    انعطاف پذیری ” دینامیک“ یا ” پویا “ که شامل انعطاف بدن در اجرای ضربات پا می شود که با ضربات اولیگی حاصل می شود.
    انعطاف پذیری ” استاتیک “ یا ” ایستا “  که همان انعطاف پذیری ساکن مثل باز کردن پا باز 180 است.
    در تمرینات انعطاف پذیری تکواندو هردو نوع فوق ، اهمیت دارند ولی برای اجرای ضربات پا ، باید انعطاف پذیری پویایی ورزشکار را بیش از بیش تقویت کرد که پیش نیاز آن تقویت و کار کردن روی انعطاف پذیری ایستا است.

    انواع شیوه های کشش عضلات

    کشش بالستیک یا تابی و لنگری BALLISTIC TECHNIC (به اصطلاح خودمان همان فنر زدن است)
    کشش استاتیک یا ایستا STATIC STRETCHING
    کشش PROPRIOCEPTIVE NEUROMUSCULAR FACILITATION (اختصارا PNF)

    کشش بالستیک (کشش فعال)

    در این روش، از انقباضات متوالی عضلات جهت ایجاد کشش های سریع عضله  استفاده می شود. اگر نیروی تولیدی بوسیله حرکات تند و ناگهانی، بیشتر از کشش عضله باشد ممکن است باعث آسیب دیدگی عضله گردد. انقباضهای متوالی و شدید عضله  که منجر به کشش عضله  می شود، می تواند باعث درد عضلانی شود.
    - در اين تكنيك ، انقباظات مكرر عضلات  براي كشش سريع عضلات  به كار مي روند .
    -  اين نوع كشش ً براي افراد ساكن و ورزشكاران متحمل صدمات عضلاني توصیه نمی شود .
    - اما واقعيت آن است كه در بسياري از مهارت هاي روزانه تکواندو ، كشش بالستيك وجود دارد مثل اجرای ضربه آپ دولیو روی میت. پس جهت آماده سازی ورزشکار برای تمرین ، باید در قسمتی از گرم کردن ، آن  را بگنجانیم.

    کشش استاتیک (کششغیر فعال)

    کشش غیر فعال عضله (کشش استاتیک)، توسط ایجاد کشش بیشینه و نگه داشتن کشش در یک دوره زمانی صورت می گیرد. (مثل جفت کردن پا و خم شدن روی آن برای 15 ثانیه در حداکثر کشش) این کشش به دلیل کشش کنترل شده،مخصوصا برای افراد آسیب دیده  خطر کمتری دارد.
    - مدت كشش بايد بين 15 تا 30 ثانيه باشد و براي هر عضله 3 تا 4 بار بايد تكرار شود.
    - تحقيقات نشان می دهد که هر دو كشش بالستيک و استاتيک به يك اندازه موثر مي باشند ( در بهبود دامنه حركتي ) ، ولي كشش استاتيك خطر كمتر دارد چرا كه ميزان در اين روش تحت كنترل است و در افراد مسن و تمرين نكرده بسيار كاربرد دارد.
    - بعد از گرم كردن با كشش بالستیک خیلی نرم و سپس کشش استاتيك ،‌در زمان مناسب مي توان كشش بالستيک را اجراء كرد و سرعت و شدت را به طور پيشرونده افزاييش داد.

    کشش PNF

    در این نوع کشش ، همزمان که عضله تحت کشش است، با نیرویی خارجی آن را منقبض می نماییم. مثلاً در حالت خوابیده روی کمر ، یک پا را تا ایجاد کشش مناسب بالا می آوریم، سپس فرد کمکی همان پا را به سمت ایجاد کشش بیشتر هل می دهد ولی شخص در برابر نیروی آو مقاومت می کند و پا را در جهت عکس هل می دهد.
    کشش PNF را روی هر عضله با انقباظ 5 تا 10 ثانیه سه بار تکرار کنید.

    ساير فوائد PNF

    • افزايش تعادل، قدرت، توسعه ثبات در مفصل
    • افزايش استقامت و بالا بردن جريان خون
    • بالا رفتن هماهنگي
    • آرامش و ريلكس شدن عضلم
نوشته شده در تاريخ دو شنبه 20 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

 

حركت براي از بين بردن چربي هاي زير بغل و كمر

 



ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ دو شنبه 20 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

پرورش عضلات بدون استفاده از وزنه

زمانیکه از پرورش اندام و تقویت ماهیچه ها سخن به میان می آید، معمولاً اولین چیزی که به ذهن می رسد، دمبل و هالتر می باشد، اما حقیقت اینجاست که بدون استفاده از وزنه نیز می توان عضله آورد (بدنسازی رزمی ) . چیزی که مهم است این است که فرد بداند برای عضله آوردن...

 

 

باید ماهیچه های آن قسمتی که قصد دارد پرورش دهد را تحریک و بر روی آنها کار کند. حال این کار را هم با استفاده از وزنه و هم بدون استفاده از آن می توان انجام داد. تنها تفاوتی که وجود دارد این است که شما با استفاده از وزنه خیلی سریع تر میتوانید این کار را انجام دهید و در یک بازه زمانی محدود می توانید به تدریج میزان وزنه ها را افزایش داده و حجم دلخواه ماهیچه ای را که در نظر دارید در نقاط مختلف بدن خود ایجاد نمایید. اما زمانیکه بخواهید بدون کمک گرفتن از وزنه این کار را انجام دهید، باید بدانید که پروسه کاری قدری کند تر شکل گرفته و دیرتر به نتیجه دلخواه دست پیدا میکنید.


ما قصد داریم تا در این مقاله شما را با شیوه های پرورش اندام بدون بهره گیری از وزنه آشنا کنیم. و اما چگونه می توانید این کار را انجام دهید؟ در حقیقت راههای بسیار زیادی وجود دارد که شما می توانید با توجه به آن، این کار را انجام دهید. برنامه هایی وجود دارند که با استفاده از آنها می توانید گروهای اصلی عضلات خود را بدون نیاز به هر گونه وزنه ای پرورش دهید. واقعاً خیره کننده است که بتوانید بدون بلند کردن کیلو کیلو آهن اندام خود را به شکل دلخواه در آورید.


زمانیکه در مورد نرمش های ساده با شما صحبت می کنیم، منظور ما این است که درک طرز انجام دادن آنها راحت است نه اینکه نرمش به خودی خود ساده باشد. البته این نوع نرمش ها، نرمش های مرکب هستند بدین معنا که در آن واحد چندین گروه از ماهیچه به کار گرفته می شوند و با استفاده از چند تمرین می توانید کلیه عضلات بدن خود را به کار بگیرید.



ماهیچه مهم بدن را می توان به چند بخش تقسیم کرد: ماهیچه های سینه، دو سر و سه سر، جلو بازو، شانه، کول، شکم، ران، ساق.


و این هم برنامه ای برای تمام عضلات بدن که می توانید بدون استفاده از وزنه به راحتی آنها را انجام دهید. تعداد دفعات تکرار و ست ها برای همه افرا یکسان نیستند. شما باید بنا بر توانایی ها فردی و نتایجی که از تمرینات خود می خواهید داشته باشید، تعداد دفعات تکرار آنرا افزایش دهید. اگر شما جزء افراد تازه وارد هستید بهتر است از یک متخصص در زمینه تعداد ست ها کم بگیرید.


سینه


1- شنا با شیب




این نرمش عموماً بر روی قسمت بالایی سینه کار می کند و در وهله دوم عضلات شانه به ویژه قسمت های میانی و جلویی و نهایتاً عضلات سه سر تقویت می شوند.


پاهای خود را بر روی یک صندلی ثابت بگذارید و دستهایتان را بر روی زمین قرار دهید، به طوریکه بدنتان شیبی به سمت پایین داشته باشد. هر چقدر صندلی بلند تر باشد و پاهایتان بالاتر قرار بگیرند بر شدت نرمش افزوده شده و حرکت سخت تر خواهد شد. در این حرکت می بایست سینه خود را پایین بیاورید تا تقریباً به زمین نزدیک شود، سپس آنرا بالا بیاورید و در مکان اولیه قرار دهید. در تمام طول حرکت کلیه قسمت های بدن باید صاف نگه داشته شوند. زمانیکه بدن خود را پایین می آورید، نفس خود را بیرون بدهید و هنگامیکه بالا می آیید هوا را به داخل فرو ببرید. این حرکت را برای 3 ست 10 تایی تکرار کنید.



2- شنا میان دو صندلی


این تمرین بیشتر بر روی قسمت میانی و خارجی سینه کار میکند. در وهله بعد بر روی ماهیچه های شانه در قسمت میانی و سه سر اثر گذار می باشند.




پاهای خود را بر روی یک صندلی محکم قرار دهید. یکی از دستان خود را بر روی یکی از صندلی ها قرار داده و دست دیگر را نیز بر روی صندلی دیگر قرار دهید. این دو صندلی می توانند به فاصله نزدیک به 60 سانتی متر از یکدیگر قرار بگیرند. صندلی دیگر که پاهایتان را بر روی آن گذاشته اید، باید در فاصله ما بین دو صندلی که دست هایتان را بر روی آن قرار داده اید، جای گیرد. در هر شرایط میزان فاصله هر یک از صندلی ها بستگی به قد شخص دارد. به هر حال تمام قسمت های بدن شما باید بالای زمین و بر روی سه صندلی قرار بگیرد. سپس سینه خود را پایین بیاورید تا از میان دو صندلی که دست هایتان بر روی آن قرار گرفته پایین بیاید. این تکنیک به شما کمک می کند تا بتوانید کشش مناسب تری را به قسمت های خارجی بدنتان وارد کنید. این حرکت را در 3 ست 10 تایی تکرار کنید.


3- شنای برگردان میان دو صندلی



این حرکت در درجه اول بر روی قسمت های پایینی و خارجی سینه تاثیر می گذارد. در وهله دوم ماهیچه های شانه و سه سر تقویت خواهند شد.




این تمرین نیز شبیه به تمرین قبلی بوده اما تفاوتی که دارد این است که در این تمرین بدن شما برعکس تمرین قبلی قرار می گیرد بطوریکه کمرتان رو به زمین قرار می گیرد. دو دست خود را بر روی دو صندلی بگذارید و پاهایتان را نیز بر روی یک صندلی دیگر بگذارید. دست ها را از ناحیه آرنج خم کرده کل بدن را پایین بیاورید و هنگامیگه به زاویه 90 درجه رسیدید مجدداً آرنج را صاف کرده و بدن را به محل اولیه خود برگردانید. هر چقدر شیب بیشتری را به سینه خود اعمال کنید، تاثیر انجام این حرکت افزایش پیدا میکند. هر چقدر قسمت بالایی بدن خود صاف تر نگه دارید، آنوقت فشار بیشتری بر روی بازو ها قرار می گیرند و به جای سینه بازو تقویت میشود.



عضلات دوسر بازو و ساعد


1- بارفیکس بسته




شما برای انجام این حرکت نیاز به یک بارفیکس دارید تا بتوانید خودتان را از آن آویزان کنید. از یک میله گرد در حدود 10 سانتی متر استفاده کنید و دستهایتان را طوری قرار دهید که به روی خودتان باشند. کل بدن را با استفاده از دست ها به بالا بکشید به طوریکه سرتان قدری بالاتر از میله بارفیکس قرار بگیرد. سپس بدن خود را در موقعیت اولیه قرار داده و به جایگاه اولیه بازگردید. این حرکت بیش از هر چیزی می تواند بر روی عضلات دوسر بازویی کار کند. در وهله دوم عضلات ساعد نیز تقویت شده و ماهیچه های کمر به ویژه در قسمت پایینی نیز تحریک می شوند. تعداد ست ها و دفعات تکرار به خودتان بستگی دارد. برای افراد تازه کار این حرت بسیار دشوار است. شاید برای بار اول حتی انجام دادن این حرکت برای یک بار هم مشکل باشد و از پس آن برنیایید. برای راحت تر شدن حرکت می توانید از یک صندلی استفاده کنید و یا از کسی کمک بگیرید و بخواهید که شما را نگه دارد تا به انجام این حرکت عادت کنید.



ماهیچه سه سر


1- شیب با کمک دو صندلی




این حرکات شیب دار به راحتی می توانند عضلات سه سر را پرورش داده و تنها با کمک گرفتن از دو صندلی می توانید تمرینات فوق العاده ای را داشته باشید. دو پای خود را بر روی یک صندلی قرار دهید و دست هایتان را نیز بر روی یک صندلی دیگر قرار دهید. بهتر است از صندلی مربع شکل استفاده کنید. فاصله قرار گرفتن دست ها از یکدیگر باید ما بین 30 تا 50 سانتی متر باشد. این حرکت تقریباً شبیه به شنای برعکس بوده با این تفاوت که در این حرکت به جای اینکه دست های شما بر روی دو صندلی متقاوت قرار بگیرد بر روی یک صندلی جای می گیرد. این حرکت هم مانند همان حرکت قبلی است با این تفاوت که بدن در این حرکت صاف نگه داشته می شود تا فشار بیشتری بر روی عضلات سه سر وارد گردد. انجام این حرکت در 3 ست 8تا10 تایی پیشنهاد می شود.



2- شنای لوزی




این حرکت تاثیر شگرفی بر روی عضلات سه سر می گذارد و به راحتی می تواند حجم آنها را افزایش دهد. این حرکت نه تنها برای عضلات سه سر مفید است بلکه بر روی عضلات داخلی سینه نیز تاثیر می گذارد. این حرکت شباهت هایی به پرس سینه و بارفیکس دارد. سربازانی که عضو ارتش می شوند باید حتماً در انجام این حرکت تبهر داشته باشند. تنها تفاوت این حرکت با حرکات قبلی طرز قرار گرفتن کف دست و بازو می باشد. در این حرکت دست ها باید نزدیک به هم قرار بگیرند به طوریکه به وسیله دو انگشت اشاره و شست ها بتوان شکل یک لوزی را درست کرد. نکته مهمی که در این حرکت باید به یاد داشته باشید که بازوها را تا آنجایی که می توانید باید به هم نزیک کنید تا فشار بیشتری به عضلات سه سر بازویی وارد شود. باید توجه داشت که این حرکت برای تازه کارها حرکت ساده ای نیست. تکرار این حرکت را می توانید در 3 ست 8 تا 10 تایی تمرین کنید.


نکته قابل توجه: در ابتدا زمانیکه این حرکت را انجام می دهید بهتر است از همان حرکت ساده استفاده کنید چراکه ممکن است بدن توانایی انجام انواع پیشرفته آنرا نداشته باشد. اما پس از اینکه بدن به انجام این حرکت عادت پیدا کرد، می توانید به منظور این امر که فشار هر چه بیشتری را به عضلات سه سر وارد آورید از انواع پیشرفته آن بهره بگیرید. انواع پیشرفته حرکت فشار بیشتری را به بازو ها وارد می آورند. اما چگونه می توان فشار را افزایش داد؟ به این منظور می توانید یک صندلی زیر پای خود قرار بدهید تا ارتفاع پاها بالا تر رود. هر چقدر ارتفاع پا از زمین زیاد تر شود، فشار بیشتری به بازوها وارد خواهد شد. این کار حرکت را قدری شبیه به شنای شیب دار می کند، اما باید توجه داشته باشید که تفاوت آن، وضعیت قرار گرفتن دست ها از یکدیگر می باشد. به هر حال سعی کنید که ابتدا به انجام حرکت ابتدایی عادت کنید و زمانیکه توانستید آرا به راحتی انجام دهید، انواع پیشرفته تر آنرا امتحان کنید.



شانه




بیشتر حرکت هایی که مربوط به نیم تنه بالایی بدن هستند، شانه ها را نیز در بر میگیرند. حرکاتی که بارفیکس در آنها وجود دارد، گزینه مناسبی برای تقویت عضلات شانه به شمار می روند به شرطی که در زمان انجام حرکات دست ها را تا آنجایی که می توانید از هم دور کنید و دست هایتان را طوری روی میله قرار دهید که پشت آنها را ببینید و انگشتانتان به سمت خارج قرار بگیرند.



کمر


1- بارفیکس




در این حرکت باید دست ها به سمت خودتان قرار بگیرند و شما انگشتانتان را ببینید. همانطور که در قسمت حرکات مربوط به عضلات دو سر توضیح داده شد، این نوع حرکات به راحتی می توانند بر روی عضله های قسمت پایینی و پهلوی کمر و همچنین قسمت میانی آن مفید واقع شوند.



2- شنا




این نوع حرکت را باید به طوری انجام دهید که دست ها با فاصله زیاد از هم قرار بگیرند. این حرکت بر روی قسمت بالای کمر تاثیر می گذارد. در وهله دوم عضلات ساعد و پشتی شانه نیز پرورش داده می شوند.



شکم


1- دراز نشست


این حرکت بیشتر بر روی قسمت بالای عضلات شکم تاکید دارد.




بر روی زمین دراز بکشید، پاها را از زانو خم کنید، و کف پا ها را بر روی زمین قرار بدهید. می توانید دست هایتان را زیر سر قرار بدهید. کمر خود را از روی زمین بلند کنید تا بتوانید کششی را در ناحیه بالایی شکم خود احساس کنید. مجدداً به حالت اولیه برگردید. تکرار این حرکت بلامانع است. می توانید آنرا برای 4 ست 25تایی تکرار کنید.



2- بالا بردن پا




این حرکت بیشتر بر روی عضلات پایینی شکم تاثیر می گذارد. بر روی زمین دراز بکشید. دو دست خود را در دو طرف بدن و بر روی زمین قرار دهید. پاها را به آرامی از روی زمین بلند کنید تا حداقل با زمین زاویه 45 درجه درست کنند. مجدداً به حالت اولیه باز گردید. این حرکت را در 4 ست 25 تایی تکرار کنید.



ران


1- اسکات




این حرکت تاثیر فوق العاده ای بر روی ران ها دارد و بر روی عضلات 4 سر ران، همسترینگ و ماهیچه های پشتی پا نیز تاثیر می گذارد. این تمرین یک حرکت مرکب بسیار مناسب است. بایستید، بدن را کاملاً صاف نگه دارید، دست ها را پشت سر قرار دهید، زانوها را با زاویه 90 درجه خم کرده و بدن را پایین بیاورید، سپس پاها را صاف کرده به حالت اولیه بازگردید. می توانید این حرکت را در 4 ست 25 تایی تکرار کنید.



ساق پا


1- کشیدن بدن به سمت بالا




در حالیکه ایستاده اید و بدنتان کاملاً صاف است، پاشنه های خود را از روی زمین بلند کرده و کل بدن را بالا بکشید، قسمت جلویی پا به همراه انگشتان باید همچنان بر روی زمین قرار داشته باشند. به آرامی پاشنه پا را روی زمین قرار دهید و حرکت را مجدداً تکرار کنید. می توانید این حرکت را برای 4 ست 25 تایی تکرار کنید.


همانطور که مشاهده کردید، برای ورزش کردن و پرورش اندام نیاز به وسایل و تجهیزات آنچنانی ندارید، و همچنین برای اینکه بدنی عضلانی و پرورش یافته داشته باشید حتماً لازم نیست از وزنه ها کمک بگیرید. تنها به کمک بارفیکس و صندلی می توانید تعداد بیشماری از حرکت های مختلف را انجام دهید که می توانند کلیه ماهیچه های نقاط مختلف بدن را تحریک کنند. اما مطمئناً اگر قصد دارید که حجم ماهیچه ای بدن را بیش از پیش افزایش دهید، به هر حال دیر یا زود تمرین با وزنه را نیز باید در برنامه ورزشی خود بگنجانید. و به خاطر داشته باشید که تغذیه مناسب نیز در این میان نقش بسزایی را ایفا می کند.



رژیم غذایی مناسب پس از تمرینات برای افزایش حجم ماهیچه ها




پرورش اندام به عنوان یکی از سخت ترین رشته های ورزشی شناخته می شود. نه تنها افرادی که وارد این رشته می شوند باید به سختی ورزش و تمرین کنند، و به همان اندازه هم استراحت کنند، بلکه نیازمند داشتن یک برنامه غذایی مفید و مناسب نیز هستند. این افراد حداقل باید روزی 6 مرتبه غذا بخورند. بدن آنها به تعداد مشخصی کالری نیاز دارد تا بتواند آنها را در بهترین شرایط ممکن قرار دهد.


همانطور که می دانید هر ماده ای ارزش غذایی مخصوص به خودش را دارد؛ اما از مهم ترین وعده های غذایی که تاثیر بیشتری بر روی حجم ماهیچه ای بدن می گذارد، غذایی است که شما بعد از ورزش های خود مصرف می کنید. اما چرا اینچنین است؟ زمانی که به شدت تمرین می کنید بدن و به ویژه ماهیچه ها انرژی خود را از دست میدهند و بافت های ماهیچه ها تا حدودی سست می شوند. غذایی که پس از تمرینات خود مصرف می کنید، باید حاوی مقادیر متناوبی کربوهیدارت، پروتئین و چربی باشد تا به بدن انرژی لازم را بدهد و بافت های ماهیچه ای را مستحکم نماید.


همانطور که ممکن است خیلی از شما ها بدانید زمانیکه ماهیچه ها سست شده و مجدداً ترمیم می شوند از قدرت و توانایی بالاتری برخوردار می شوند، و با این روش به مرور زمان رشد کرده و حجیم تر خواهند شد. تمرین های نهایی هم از اهمیت خاصی برخوردار می باشند، چرا که اگر شما آنها را انجام ندهید، مانند این است که اصلاً تمرین نکرده اید. البته این امر فقط در صورتی صحت پیدا می کند که هدف اصلی شما از ورزش کردن، حجم آوردن باشد.



اما اگر می خواهید که فقط تناسب اندام خود را حفظ کنید، خوب ایرادی ندارد. لازم نیست آنقدر ها هم که باید و شاید در مورد مواد غذایی که مصرف می کنید، دقیق باشید، اما این امر در مورد بدنسازها متفاوت است. پروتئین های با کیفیت، کربوهیدارت های با ساختار پیچیده و چربی های سالم برای بدن آنها نقش مهمی را بازی می کنند. پروتئین بافت های ماهیچه ای آسیب دیده را ترمیم می کند، کربوهیدرات مانند سوخت عمل کرده و انرژی بدن را افزایش می دهند و چربی ها هم به رشد ماهیچه کمک می کنند.
 



به محض اتمام تمرینات می توانید از پودر پروتیئن و سفیده تخم مرغ استفاده کنید. پس از 30 دقیقه هم باید یک غذای واقعی که سرشار از پروتئین کربوهیدرات و چربی است را مصرف کنید.


منابع سرشار از پروتئین


سینه مرغ (بدون پوست)، فیله ماهی، سینه بوقلمون، فیله ماهی قزل آلا، تن، ماهی آزاد، ساردین، پنیر محلی، سفیده تخم مرغ، عدس


منابع سرشار از کربوهیدرات




جو، سیب زمینی، سیب زمینی شیرین، نان، ماکارونی، برنج، نخود فرنگی، بروکلی



چربی های سالم




روغن زیتون، روغن کانولا، امگا -3 که در روغن ماهی هایی قبیل ساردین، آزاد و قزل آلا یافت می شود. همچنین در کپسول ها و قرص های امگا -3 هم وجود دارد.


خوب از این به بعد پس از خاتمه تمرینات بر روی غذاهایی که مصرف می کنید، دقت بیشتری داشته باشید و بیشتر به میزان مغذی بودن آنها دقت کنید. البته غذاهایی را که قبل از تمرینات خود استفاده می کنید نیز مفید و مهم هستند و تاثیر زیادی در نیرو دادن به بدن برای انجام تمرینات دارند. به طور کلی می توان گفت که در بدنسازی 60% پرورش اندام به تغذیه، 20% به نحوه تمرین کردن و 20% نیز به میزان خواب شما بستگی دارد.اگر شما 2 تا 3 مرتبه در طول هفته تمرین کنید اما اگر درست غذا بخورید و پس از تمرینات نیز بدن خود را با استفاده از مواد غذایی مفید تقویت کنید، ما پیشرفت شما را تضمین می کنیم. هیچ فرمول خاصی برای پرورش اندام وجود ندارد. فقط باید همه کارها را به صورت پیوسته و مداوم انجام دهید تا به هدف خود برسید.

 

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 20 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

تقويت عضلات پا (عمومي)

1- پاها را به اندازه عرض شانه باز کنيد و اسکوات (نشست و برخاست) را بصورت نيمه انجام دهيد يعني آنقدري پائين برويد که باسن و زانوهايتان در امتداد هم قرار بگيرند و سپس بالا بياييد.

2- پاها را به اندازه عرض شانه باز کنيد. پاي چپ را يک گام به جلو بگذاريد و عمل اسکوات نيمه را انجام دهيد. سعي کنيد 70% فشار به پاي جلو وارد شود. درصورت امكان سعي كنيد كامل بالا نيائيد و به صورت فنري بالا و پائين برويد. سپس اين تمرين را براي پاي راست تکرار کنيد.

3- پاها را به اندازه عرض شانه باز کنيد. پائين برويد ؛ باسن و زانو را در امتداد هم قرار دهيد. سرپنجه هاي پا ، رو به بيرون باشد . دست ها را در امتداد شانه قرار داده سپس به تناوب و با شماره پاشنه پا را بالا و پائين ببريد.اين حرکت براي تقويت عضلات سفيدران و چهارسر ران مفيد است.

4- پاها را دو برابر عرض شانه باز کنيد. سر پنجه پا رو به جلو باشد و عمل اسکوات نيمه را انجام دهيد.

5- روي يک سطح با فاصله از زمين بايستيد ( مثل پله) پاشنه پاها بيرون باشد. سپس روي پنجه فقط پاشنه‌ها را به تناوب و با شماره بالا و پائين ببريد. اين تمرين براي تقويت عضلات پشت ساق بسيار مفيد است.

 

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 20 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

تمرينات ميان تنه

تمرينات ميان تنه
داشتن میان تنه ای قدرتمند برای انجام صحیح تمرینات ورزشی قدرتی، بالا بردن وزنه های سنگین و کاهش خطر آسیب دیدگی ضروری است. تکنیک ها و متدهای زیادی برای تغییر و تنوع دادن به تمرینات میانگاهی وجود دارد که در اینجا به چند مورد از این تمرینات اشاره می کنیم.

 

سه تمرین اول (تمرینات 1، 2 و 3) تمرینات زمینی استاتیک هستند که برای انجام آنها نیاز به حرکت و جنبش زیاد نیست و فقط شامل کشش های ثابت روی ماهیچه ها است تا مطمئن شویم که بر روی آنها هم کار انجام می شود. با افزایش طول مدت هر تمرین یا کاهش تکیه گاه می توانید تمرینات را قدرتی تر کنید.

سه تمرین بعدی (تمرنات 4، 5 و 6) تمرینات زمینی دینامیک هستند که بدون استفاده از وزنه انجام می گیرند. برخلاف تمرینات زمینی استاتیک، این تمرینات نیاز به تحرک و جنبش دارند.

دو تمرین بعد (تمرینات 7 و 8) تمرینات استاتیک با توپ سویسی هستند. در این تمرین توپ سویسی ثابت قرار می گیرد، از اینرو ماهیچه های اصلی که با آنها کار میکنید نیاز به ماهیچه های تقویتی و تکیه گاهی دارند تا تعادل شما و توپ را حفظ کنند. توپی با اندازه ی متوسط انتخاب کنید که کامل باد شده باشد اما هنوز کمی جا برای هوای اضافی داشته باشد.

دو تمرین آخر (تمرینات 9 و 10) تمرینات دینامیک با توپ سویسی است. در این تمرینات برای کار کردن روی ماهیچه هایی خاص، نیاز به تحرک و جنبش است.


تمرین شماره ی 1: پلانک
این تمرین بر روی ماهیچه های قسمت های میانی، بالاتنه و پایین تنه ی شما کار میکند. روی شکم بخوابید و به کمک ساعدها و پنجه های پا، بدنتان را از کف زمین جدا کنید (آرنج ها زاویه ی 90 بسازند). بدن را کاملاً صاف نگاه دارید (به هیچ وجه پشتتان خمیده یا قوس دار نباشد). 30 تا 60 ثانیه در این حالت باقی بمانید. برای سخت تر کردن این تمرین می توانید یک پا را بلند کرده و در هوا نگاه دارید.

تمرین شماره ی 2: شنای پلانک
این تمرین نیز شبیه حرکت پلانک است، با این تفاوت که در اینجا باید در حالت شنا قرار بگیرید. شنای پلانک بر روی ماهیچه های میان تنه، قفسه ی سینه، و عضلات دوسر بازویی کار می کند. بهتر است که این حرکت را در آخر تمرینات انجام دهید چون برروی همه ی عضلات بالاتنه کار کرده و آنها را خسته می کند.

تمرین شماره ی 3: V نشسته
این تمرین برروی عضلات شکم کار می کند و تعادل شما را بالا می برد. به پشت خوابیده و از کمر خم شوید و پاها و دست ها را به هوا ببرید و با آنها شکل V بسازید. تا اندازه ای که می توانید خود را در این حالت نگاه دارید.

تمرین شماره ی 4: کرانچ چرخشی
این تمرین یکی از موثرترین و مفیدترین تمرینات کرانچ می باشد چون همزمان برروی همه ی فیبرهای ماهیچه های شکم کار می کند. در حالت کرانچ استاندارد قرار بگیرید، بالاتنه تان را با زاویه 45 درجه بلند کنید و بدن را از یک طرف به طرف دیگر بچرخانید. برای دشوارتر کردن تمرین می توانید در حین انجام این حرکت، با پاها هم حرکت دوچرخه را انجام دهید.

تمرین شماره ی 5: آسیاب خوابیده
این یکی از سخت ترین تمرینات است. به پشت بخوابید و دست ها را دراز کنید. پاها را بالا برده و عمود بر کف زمین نگاه دارید. سپس پاها را تا آنجا که می توانید پایین آورده و به یک پهلو متمایل کنید. دقت کنید که پشت و شانه ها باید کاملاً روی زمین قرار بگیرند. حالا پاها را بالا برده و وسط بیاورید. دوباره پایین آورده و به پهلوی دیگر ببرید.

تمرین شماره ی 6: سوپرمن با چرخش
در حالت سوپرمن استاندارد قرار بگیرید: روی شکم بخوابید و با دراز کردن دستها رو به جلو، میان تنه را از زمین بالاتر نگاه دارید (افراد مبتدی می توانند دستها را در پشت گردن قرار دهند). چرخش به اینصورت انجام می گیرد: درجایی که میان تنه را تا حد ممکن بالا برده اید، آنرا به یک پهلو می چرخانید، دوباره به وسط برگشته و به پهلوی دیگر می چرخانید. و برای تمام کردن یک ست میان تنه را تا کف زمین پایین می آورید. برای دشوارتر و پیشرفته تر کردن تمرین می توانید وزنه های 2 تا 5 پوندی در دستان نگاه دارید.

تمرین شماره ی 7: پلانک با توپ سویسی
این تمرین نوع دیگری از پلانک استاتیک است که آنرا می توان به دو صورت انجام داد: در یک حالت می توانید ساعدها را روی توپ قرار داده و پاها را بر روی زمین بگذارید و در حالت دیگر پاها بر روی توپ و ساعدها روی زمین قرار می گیرند. عضلات باسن و کفل را سفت نگاه داشته و پشتتان قوس نداشته باشد. تا حد ممکن خود را در این حالت نگاه دارید. برای دشوارتر کردن حرکت می توانید توپ را از یک سمت به سمت دیگر بچرخانید.

تمرین شماره ی 8: پوش آپِ باسن خوابیده
هدف این تمرین کار بر روی عضلات باسن و پشتتان است. به پشت بخوابید و پاها را بر روی توپ سویسی در حالت استراحت قرار دهید. با فشار بر روی پاشنه ی پا، باسن را تا جایی که می توانید بالا ببرید. به صورتی که زانوها تا شانه ها در یک خط مستقیم قرار بگیرند. 60 ثانیه در این حرکت باقی بمانید.

تمرین شماره ی 9: هل دادن توپ
این تمرین بر روی عضلات و ماهیچه های شکمی کار می کند. دست ها را بر روی زمین و نوک پاها را بر روی توپ قرار دهید. دست ها را در جای خود نگاه داشته و با خم کردن زانوها، توپ را به سمت قفسه ی سینه بیاورید. لحظه ای به این حالت مانده و دوباره توپ را به عقب هل دهید. دقت کنید که حین انجام تمرین عضلات باسن را سفت نگاه دارید. سعی نکنید برای آوردن توپ به سمت سینه از عضله ی خم کننده ی کفل استفاده کنید.

تمرین شماره ی 10: V با پاهای منقبض
این حرکت نیز شبیه به حرکت قبلی است، اما در اینجا باید زانوها را صاف نگاه داشته و کفل را به طرف سقف بالا ببرید. این حرکت کاملاً بر روی باسن متمرکز است. قسمت های میانی بدن را باید کاملاً منقبض نگاه دارید.

میان تنه ای قدرتمند داشته باشید!
این تمرینات جزء بهترین تمرینات مربوط به قسمت های میانی بدن هستند. هنگام انجام حرکات شکمی با انتخاب یک حرکت از هر گروه از این تمرینات ، همیشه یک قدم از دیگران پیش خواهید بود!

 

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 20 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

حركات كششي راهي براي تقويت ماهيچه ها

انواع حرکات کششی

بالیستیک

این حرکت در گذشته رواج بسیاری داشته اما در حال حاضر در میان ورزشکاران حرفه ای به دلیل خطرات احتمالی که در بر دارد چندان شایع نمی باشد. این تمرین باعث می شود که فرد با اندازه حرکت خود، ماهیچه ها را به بیشترین میزان کشیدگی که فراتر از حد طبیعی می باشد برساند. به عنوان مثال زمانی که عضله زردپی زانو را می کشید بالاجبار باید خم شوید که این حرکت شما را در یک موقعیت نامتعادل قرار داده و ریسک بروز آسیب دیدگی بالا می رود.

 

استاتیک
این حرکت نیازی به وجود یار ندارد و بسیار موثر و بی خطر می باشد. برای انجام آن خودتان را در حالت مقرر قرار داده و عضلات خود را تا آنجا که می توانید بکشید تا فشار لازم را در آنها احساس کنید. حرکت را پس از اندکی قطع کرده به شرایط عادی باز گردید و یک مرتبه دیگر آنرا تکرار کنید.

ایزوماتیک
این حرکت نیز یکی از حرکات بسیار خوبی است که بیشتر ورزشکاران در میان تمرین های خود به طور گسترده از آن بهره می برند. برای انجام آن شما نیاز به یک یار و یا دیوار دارید تا میزان سودمندی حرکت افزایش پیدا کند. مانند حرکت بالیستیک هیچ خطری را به همراه ندارد و فشار کمتری را نسبت به حرکت استاتیک به بدن وارد میکند. این حرکت برای قسمت هایی از بدن مثل ماهیچه های زردپی پشت پا اجباری میباشد.

چگونه حرکات کششی را انجام دهید
امروزه حرکات بالستیک چندان مفید شناخته نمی شوند، مگر اینکه شما یک ژیمناست و یا بالرین باشید. شما هیچ گاه نباید ماهیچه های خود را بیش از آنچه در حد توانایی شان است بکشید. اگر در هنگام انجام این تمرین احساس راحتی نمیکنید بنابراین باید از انجام آن صرفنظر کنید.

گرم کردن بدن پیش از انجام حرکات ورزشی بسیار مهم می باشد. گرم کردن بدن قابلیت انعطاف پذیری و انسجام ماهیچه ها را افزایش می دهد. به عبارت دیگر ریسک آسیب دیدگی در حین انجام حرکات کششی را که خود به عنوان حرکات جلوگیری کننده از صدمه دیدگی شناخته می شوند، را کاهش می دهد. همیشه به خاطر داشته باشید که حرکات کششی همان گرم کردن بدن نیستند! گرم کردن با حرکاتی از قبیل چرخش مفاصل، ایروبیک و نفس گیری همراه می باشد. نرمش های گرم کردن بدن را باید در حدود 10 تا 15 دقیقه انجام دهید.

حرکات کششی پس از گرم کردن بدن و قبل و بعد و در حین حرکات اصلی انجام میشوند. بهترین نتیجه زمانی پدیدار می شود که برای مدت زمان 30 ثانیه در موقعیت کشش باقی بمانید. به جای اینکه بر روی نیمکت بنشینید و منتظر ست بعدی خود بمانید سعی کنید حرکات کششی انجام دهید.

در هنگام کشش عضلات خود را از یکدیگر جدا کنید. همیشه بهتر است که تک تک بر روی عضلات خود کار کنید به جای اینکه یکدفعه بر روی همه آنها کار کنید. جدا کردن عضلات از یکدیگر به شما اجازه می دهد تا کنترل بیشتری بر روی آنها پیدا کنید.

ماهیچه های مختلفی را بکشید

سینه
بر روی یک لبه (مثل درگاه در) بایستید. بر روی لبه آن بایستید و دستان خود را اندکی بالاتر از شانه ها نگه دارید. بازوهایتان را به نرمی خم کنید و آرنج ها را به سمت پایین بیاورید. نیم تنه خود از کمر به بالا را به سمت مخالف بچرخانید تا در سینه خود احساس کشیدگی کنید.

شانه ها
شانه سمت چپ خود را با دست راستتان بگیرید. در همان حال که شانه چپ خود را گرفته اید، آرنج دست راست را با چانه خود همسطح سازید. با دست چپ خود آرنج مخالف را بگیرید. حالا آرنج دست راست را به سمت عقب بکشید و تا آنجا که میتوانید آرنج ها را به سمت خارج فشار دهید. همین کار را با شانه مخالف نیز انجام دهید. آرنج خود را بیش از اندازه تحت فشار قرار ندهید. بیشترین میزان فشار باید به دلیل کشش آرنج ها ایجاد شود.

عضله سه سر
دست خود را به طور مستقیم به سمت بالا ببرید. آرنج خود را مانند زمانی که میخواهید کمر خود را بخارانید خم کنید. از دست دیگر استفاده کنید و آرنج دست دیگر را بگیرید و به سمت عقب بکشید.

عضله دو سر
طوری بایستید که در مقابل شما یک سطح صاف قرار گرفته باشد ( مثل یک دیوار). دست های خود را به سمت دیوار دراز کنید و بکشید. کل دست ها و شانه ها باید به طور محکم با دیوار ارتباط برقرار کنند. سپس نیم تنه خود، از کمر به بالا را به سمت خارج بکشید و دست های خود را از طرفین تا آنجا که ممکن است بکشید.

کمر
آسانترین حرکت کششی برای کمر این است که چیزی را که دستگیره ای همسطح با شکمتان دارد، را بگیرید و سپس خم شوید ( مانند تعظیم ژاپنی ها) و سپس با کمک پاها خودتان را به عقب هل دهید. تنفس مناسب نتیجه را مطلوب تر خواهد ساخت.

کواد
در حالت ایستاده، زانوی سمت راست خود را خم کنید و با دست راست ، قوزک پا را بگیرید. قوزک پا را به سمت ران بیاورید. پای دیگر باید کاملا عمودی در روی زمین قرار داشته باشد. برای اینکه بتوانید تعادل خود را حفظ کنید می توانید دست دیگر خود را به جایی بگیرید. همین کار را برای پای دیگر نیز باید انجام دهید.

عضلات عقب ران
پای خود را در حال استراحت بر روی سطحی بالاتر از زانو ها قرار دهید و پای خود را آنچنان خم کنید که می خواهید با زانو پیشانی خود را لمس کنید. اجازه دهید که زانویتان به آرامی خم شود. حرکت را برای پای دیگر نیز باید تکرار کنید.

عضلات ساق پا
دست های خود را باز کنید و آنها را در مقابل دیوار، همسطح با صورت خود قرار دهید. یکی از پاها باید کمی نزدیکتر به دیوار باشد. پاشنه پای خود را از دیوار دور کنید و آرنج هایتان را خم کرده و صورت خود را به سمت دیواری که در جلویتان قرار دارد، بیاورید.

به خود کشش دهید
حرکات کششی جزء جدانشدنی تمرین های ورزشی هستند و از اسیب دیدگی جلوگیری می کنند. به انجام آن در قبل، بعد و در حین تمرینات خود ادامه دهید و به طور حتم هیچ گاه دچار گرفتگی و یا صدمات ورزشی در باشگاه نخواهید شد. و اصلا نگران حرف دیگران نباشید زیرا تمام حرفه ای ها در حین ورزش، حرکات کششی انجام میدهند .

 

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 20 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

دستورالعمل تمرينات عضلات شكم

كرانچ

ــ حركات كرانچ (تمريني كه عضلات شكم را تفكيك نموده و در همين حين فعاليت نا خواسته را از عضلات ايليپلواس ((خم كننده هاي لگن)) حذف مي كند) را در هر دو حالت اصلي و بر عكس اجرا كنيد .
ـ تكرارهايي متعادل و بين 15-10 تكرار را انتخاب نماييد.
ـ در اجراي تمام تكرار ها، محتاطانه عمل كرده و در طي آن فشار مداوم و انقباض عضلاني را حفظ نماييد.
ـ تعداد ست ها و تمرينات را محدود كرده و با عضلات شكم، همانند ديگر بخشهاي كوچك بدن رفتار كنيد.
ـ براي حفظ داشتن كمري متناسب، در طي تمرينات عضلات ديگر، عضلات شكم را در حالت منقبض نگه داريد.

كرانچ بر عكس

كرانچ از پهلو
اگر مي خواهيد براي ايجاد هماهنگي عضلات مايل شكمي، ماهي يك بار با اين بخش كار كنيد، حركات كرانچ مي تواند بهترين انتخاب شما در اين زمينه باشد.
ـ كرانچ از پهلو را بر روي نيمكتي كه انعطاف پذيري بسيار زيادي دارد انجام دهيد.
ـ با انقباض عضلات مايل شكمي در يك طرف بدن، همان شانه را به سمت ران مشابه بلند كنيد. انقباض را براي 2 ثانيه حفظ كرده و بعد از 15-10 تكرار در يك طرف بدن، همين حركات را در طرف ديگر بدن اجرا كنيد.
تمرينات حد اكثر رشد عضلات شكم
اين تمرينات
بايد تقريبا هر روز يك بار و بيش از تمرينات ران ها و ساق پا انجام شود.
كرانچ اصلي: 2 ست × 15-10 تكرار
كرانچ بر عكس: 2 ست ×15-10

اين حركت، عملكرد اصلي عضلات راست شكمي را نشان مي دهد. اما به جاي اينكه سينه به سمت لگن حركت كند، اين حركت از سوي لگن به طرف سينه خواهد بود.
ـ دراز بكشيد، جسم ثابتي را در بالاي سر نگه داشته و قسمت بالاي ران و زانوها را با زاويه اي 90 درجه خم كنيد، طوري كه ساق پاها موازي با سطح زمين قرار گيرد.
با بالا كشيدن قسمت بالايي رانها و با انقباض عضلات شكم، عضلات پاييني پشت را بچرخانيد. قسمت بالاي رانها ديگر حركتي ندارد.
ـ به مدت 2 ثانيه در اين حالت باقي مانده و بر عضلات شكم فشار آوريد.
براي حفظ فشاري مداوم بر عضلات بخش مياني، اجازه ندهيد كه قسمت بالاي ران در تمام مدت حركت به پايين كشيده شود.

ـ به پشت روي زمين يا نيمكت دراز بكشيد و زانوها را با زاويه اي مناسب در بالاي نيمكت يا گذاشتن پا بر روي ديوار خم كنيد. دستها را پشت گردن و يا به حالت ضربدر بر روي سينه نگه داريد.
كليد انجام اين حركت آن است كه تمام فشار را بر عضلات شكم متمركز كنيد و اين فشار را در طول حركت حفظ نماييد و همانطور كه از نام اين حركت مشخص مي شود، حركتي بسار محدود خواهد بود.
ـ فقط با استفاده از عضلات شكم، عضلات سينه را با استفاده از پاها كه به طور ثابت و خم قرار دارند، منقبض كنيد و سعي نكنيد كه با بلند كردن پشت از نيمكت يا سطح زمين، دامنه حركتي را بلند تر بسازيد.

 

 

نوشته شده در تاريخ یک شنبه 19 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

طناب زدن



اگر از رفتن به سالن ورزشی، دویدن، یا تجهیزات ورزش خانگی خسته شده ‌اید، طناب زدن ورزش کم هزینه ای است که می توان آن را در یک فضای کوچک اجرا کرد.
 

 



 
برای خواندن به ادامه مطلب بروید..



 



ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ یک شنبه 19 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

چرا پهلوی افراد ورزشکار مبتدی در هنگام دویدن درد میگیرد ؟

 

 



ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ شنبه 18 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |

 

بدنسازی



ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ شنبه 18 شهريور 1391برچسب:, توسط سارا گلچین |


kyokushin-karate.mihanblog.com

 http://www.khavaranshop.com/کیسه بکس یکی از قدیمی ترین و همچنین کارا ترین وسایل تمرین بوکس می باشد.متاسفانه تاثیرات کیسه بوکس در افزایش سرعت و قدرت و بالا بردن تحمل در بوکسور به طور کامل شناخته نشده است. تولید کنندگاه وسایل ورزشی هر روز وسایل تازه ای را برای ورزش کردن ابداع می کنند اما تاکنون کار چندانی روی کیسه بوکس انجام نشده است.



ادامه مطلب...

صفحه قبل 1 صفحه بعد

.: Weblog Themes By LoxBlog :.